برند سازی مکان چیست؟

برند سازی به معنای خارج کردن یک محصول از شرایط عادی و وارد کردن آن به شرایط منحصر به فرد و ویژه میباشد. پرچم ها و نشانها هدفی مشابه برند سازی جدید داشته اند. سمبل های ملی، اسطوره ها و حماسه ها, تصویر ذهنی از ملت ها را می سازند که می توان آنها را نوعی روش برتری جویی دانست که هویت ملی را نشانه می گیرد.

در واقع هدف برند سازی مکان, دست یابی به تصویری در ذهن بهره بران از مکان است که مزایای پایدار و قابل رقابتی را به مکان ارائه دهد.

شروع جدی این رقابت در دهه ۱۹۸۰,برای جذب بازدیدکنندگان و سرمایه گذاری صورت گرفت و شهرهای صنعتی پیشین تلاش کردند تا تصویر خود را احیا و جایگزین دید منفی موجود آن کنند.برای کسب سود در رقابت رو به رشد ,شهرکها و شهرها از میراث خود برای تاکید بر کیفیت ممتاز و تفاوتهای ویژه مکانی بهره جستند. در جهانی که تفاوتها رو به محو شدن است ,ویژگیها و داراییهای اجتماعی منحصر به فرد  یک مکان ,در مورد خلق هویتهای مکانی برتر,عاملی در جذب جهانگردان از سراسر جهان است.حتی در نامساعد ترین مکانها ,میراث یا شبه میراث میتواند برای کسب سود رقابتی تحرک پیدا کند . پروژه های توریستی میتوانند به مقابله با تصویر کهنه و متروک مکان بپردازند و به ایجاد درک مثبت از مکان کمک کند و منجر به افزایش اطمینان و تضمین سرمایه گذاری(به هر روش)در مکان شود.پیشرفت مکان میتواند مصارف داخلی نیز داشته باشد:باعث اصلاح کیفیت منطقه , تشویق مشارکت ساکنان  و بالندگی تجارت در منطقه شده و روحیه ملی را افزایش دهد.

امروزه , برنامه ریزان در پی بازآفرینی برند های یک مکان یا تولید برند برای مکانهای نوظهور وفاقد برند هستند تا از این طریق جامعه ای بیافرینند که مردم تمایل به زندگی در آنرا داشته باشند,در واقع سرمایه گذاری در این پروسه عظیم با هدف آوردن زندگی به شهرها و برگرداندن زندگی از دست رفته شهری انجام میشود.اگر یک شهر بخواهد به مسئله برند سازی توجه کند باید پیش شرطهای اولیه و اساسی(عملکردی) را برای شهر فراهم کند.این بدین معنی است که شهر مناسب شامل موارد زیر باید باشد:

• داشتن امکان انتخاب شغل
• تناسب بین هزینه های زندگی و درآمد
• امکان فراهم آوردن مسکن مناسب
• داشتن حمل و نقل عمومی قابل قبول
• داشتن امکانات و تسهیلات تفریحی,تحصیلی و جذابتهای فرهنگی
• وضعیت خوب(خلاق)

چگونگی طراحی این کیفیتها ,بیانگر نحوه عملکرد برند مکان خواهد بود و در پی میزان رضایتمندی, باعث گسترش برند از طریق ارتباطات رودررو,ارتباطات عمومی ودر برخی موارد تبلیغات یا جامعه مجازی خواهد شد.بنابراین مکان باید ابتدا قابل سکونت باشد(با توجه به کیفیتهای بیان شده) سپس میتواند تبدیل به نقطه جذب برای افراد (گروه های هدف)گردد.

در دنیای امروز,رقابت بین افراد در انتخاب محل سکونت نیز فزونی یافته است.جهانی شدن و تکنولوژی از ضرورتهای یک مکانی محل کار و زندگی ,کاسته و افراد میتوانند از طریق اینترنت و ارتباطات سیار, مشاغل خودرا انجام داده در حالی که در شهر دیگری زندگی میکنند.بنابراین انتخاب محل های زندگی براساس کیفیتهای ارائه شده در هرشهرومکان انتخاب میگردد.

با پیشرفت رو به جلوی تکنولوژی و تمایل برای جهانی سازی,همگن شدن جوامع , امری اجتناب ناپذیر خواهد بود.بنابراین برند سازی میتواند به مثابه راهبردی که در پی حفظ ارزشها,سنتها,باورها,تمایلات اجتماعی و الگوهای رفتاری مکانها,ترکیبهای اجتماعی و تنوع شیوهای زندگی در مکانها وصنایع بومی درترکیب با طیف گسترده ای از تکنولوژی,تسهیلات و امکانات مدرن معاصر و دیگر جذابیتهایی که برای رشد یک شهر میتوانند موثر باشند,از زوال شهرها و مکانهای تکرار ناشدنی جلوگیری کند. .برای بسیاری از شهرها این روش میتواند آخرین فرصت برای تثبیت ساکنان و جذب دیگر گروههای هدف باشد.

• منابع

1. تیزدل,استیون-احیای محله های تاریخی شهرها-ترجمه سمانه ساریخانی-چاپ اول۱۳۸۸-شیراز-نشر انتشارات نوید شیراز
2. Wifield,Julia-The Branding of Cities-Master Thesis-August 2005