عکاسی شهری

ﺗﺎرﻳﺦ ﻋﻜﺎﺳﻲ ﺷﻬﺮی را ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ دو ﺷﺎﺧﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﺮد. از ﻳﻚ ﻃﺮف، ﺷﻬﺮﻫﺎ در ﭼﺎرﭼﻮب روﻳﻜﺮدی ﻣﻜﺎنﻧﮕﺎراﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻛﺸﻴﺪه ﺷﺪه‌اﻧﺪ، روﻳﻜﺮدی ﻛﻪ درآن ﻧﮕﺎه از دور و ﻣﻨﻈﺮ ﺑﺎز در اوﻟﻮﻳﺖ ﺑﻮده اﺳﺖ.

در ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻜﺲﻫﺎﻳﻲ، ﺗﻤﺎم ﺗﻮﺟﻪ ﺑﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی ﺷﻬﺮ و ﺑﺪه- ﺑﺴﺘﺎن آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻓﻀﺎی ﺷﻬﺮی ﻳﺎ ﻣﺤﻴﻂ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﭘﻴﺮاﻣﻮنﺷﺎن ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ اﺳﺖ. ﻣﺮدم در اﻳﻦ ﺗﺼﺎوﻳﺮ ﻳﺎ ﺣﻀﻮر ﻧﺪارﻧﺪ ﻳﺎ ﺣﻀﻮرﺷﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻤﺮﻧﮓ اﺳﺖ. در ﺳﺎلﻫﺎی آﻏﺎزﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺦ ﻋﻜﺎﺳﻲ، اﻳﻦ روﻳﻜﺮد، ﺑﻲﺗﺮدﻳﺪ ﻧﺘﻴﺠﻪی ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎی فنی درﻋﻜﺎﺳﻲ ﺑﻮد. اﻣﺎ، ازﻫﻤﺎن آﻏﺎز ﻧﻴﺰ، اﻧﮕﻴﺰهﻫﺎ و ﻋﻠﺖﻫﺎی زﻳﺒﺎﻳﻲﺷﻨﺎﺧﺘﻲ و ﻫﻨﺮی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن دﻳﮕﺮی ﻫﻢ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﻪﺗﺪرﻳﺞ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺗﻌﺪاد زﻳﺎدی ازﻋﻜﺲﻫﺎی ﺷﻬﺮی ﺧﻠﻮت و ﺧﺎﻟﻲ از ﺣﻀﻮراﻧﺴﺎﻧﻲ ﺷﺪ.